Εσύ πού τοποθετείς επαγγελματικά τον εαυτό σου;

Μέσα από πολλές συζητήσεις, όχι μόνο επαγγελματικές αλλά και σε φιλικές και κοινωνικές περιστάσεις, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι οι άνθρωποι τοποθετούνται επαγγελματικά εκεί ακριβώς που επιλέγουν οι ίδιοι να βρίσκονται.

Δύο επιλογές που προβληματίζουν πολλούς ανθρώπους για την επαγγελματική τους πορεία και ιδιαίτερα τους νεότερους: καριέρα υπαλλήλου ή καριέρα ελεύθερου επαγγελματία;

Ας αναλύσουμε μαζί τί κρύβουν αυτές οι δύο επιλογές και τί αντιπροσωπεύουν για την επαγγελματική προσωπικότητα κάθε ατόμου.

Το ελεύθερο επάγγελμα κρύβει μέσα του επιτυχία, εξέλιξη, συνεχείς αλλαγές, ανεξαρτησία, ελευθερία σκέψης και χρόνου, χωρίς όρια και περιορισμούς. Αποτελεί μια συνάρτηση προσωπικής προσπάθειας και στόχων που καθορίζει το αποτέλεσμα της επιτυχίας σου. Όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο πιο δυνατά αποτελέσματα φέρνεις.

Όσο αυτοπαρακινείσαι και έχεις μέσα σου μια ανησυχία , τόση περισσότερη ενέργεια διοχετεύεις σε όλα τα κομμάτια της δουλειάς σου. Ο εαυτός σου είναι το κέντρο σου και το βασικό στοιχείο που καθορίζει την εξέλιξή σου. Εάν βαριέσαι, δεν αποδίδεις, εάν πέσεις και αργήσεις να σηκωθείς τότε μένεις πίσω, εάν σταματήσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου, τότε σταματούν και οι γύρω σου να πιστεύουν επαγγελματικά σε εσένα.

Στο ελεύθερο επάγγελμα δεν πληρώνεσαι από την προσπάθεια αλλά από το αποτέλεσμα. Ωστόσο το ένα στοιχείο καθορίζει το άλλο!

Η επιλογή υπαλληλικής σχέσης διαθέτει κατά βάση καθορισμένες ενέργειες με λιγότερη ανησυχία. Σε αυτήν την περίπτωση την ευθύνη για το αποτέλεσμα τη φέρει κάποιος άλλος, αυτός για τον οποίον εργάζεσαι.

Ηρεμία, ασφάλεια, βεβαιότητα, είναι τρία στοιχεία μέσα από τα οποία αρκετός κόσμος βρίσκει την επαγγελματική του ευτυχία και επιτυχία. Ένας καλός υπάλληλος διαθέτει συνήθως την εσωτερική ανάγκη να είναι μέρος ενός συνόλου, ενώ η συνολική ευθύνη του αποτελέσματος ανήκει σε κάποιον άλλον.

Σε αυτή τη συνθήκη, ως υπάλληλος, πληρώνεσαι για τον χρόνο και τις ενέργειες σου και λιγότερο για το αποτέλεσμα αυτών!

Κάποτε μου είχε πει ένας επιχειρηματίας ότι: «Ένα λεπτό μιας σκέψης για την εξέλιξη της επιχείρησής μου, μπορεί να κρύβει μέσα του το άγχος και την πίεση που μπορεί να βιώσει κάποιος υπάλληλος σε όλο του το οκτάωρο.»

Αυτό συμβαίνει γιατί η ευθύνη κουράζει.

Ο ίδιος άνθρωπος μου είχε πει επίσης: «Δεν μπορώ να νιώθω ότι περιορίζομαι, ότι έχω επαγγελματικά όρια και ότι η κάθε μέρα μου θα είναι ίδια, χωρίς άγχη και χωρίς ανησυχίες. Θέλω άγχος, προσπάθεια, πίεση, δύσκολες στιγμές, στρες, αλλά θέλω να είναι όλο αυτό δικό μου, να το εξελίσσω συνεχώς, να μην με σταματάει τίποτα και κανένας, να μην υπάρχουν φραγμοί, να έχω συνεχώς την ευθύνη να το κάνω όλο και καλύτερο.»

Δεν είναι όλα για όλους και αυτό δεν είναι κακό. Δεν είναι όλα για όλους και αυτό δεν είναι απαγορευτικό. Πρέπει όμως στη ζωή σου να καταλάβεις πού θέλεις να ανήκεις και μέσα σε ποια κατάσταση θέλεις να τοποθετήσεις τον εαυτό σου. Τότε μόνο θα είσαι ευτυχισμένος και επαγγελματικά συνειδητοποιημένος για να ξέρεις ποιος είσαι και μέχρι πού θέλεις να φτάσεις.